Bye bye Florida...

En dan zijn we opeens drie weken verder, wat betekent dat we weer naar huis moeten :-(
We hebben het echt geweldig gehad, zoveel gezien, zoveel gedaan! Het was ook heerlijk om drie weken echt helemaal met zijn drietjes te zijn!!

Maar goed, jullie hebben nog een verslag te goed van de laatste dag. De koffers waren al een heel eind gepakt, dus we hoefden ook niet veel meer te doen. Om 8 uur ging de wekker. Ik had zelf niet goed geslapen, om 15 uur wakker geworden van pijn aan mijn benen. Echt te veel gelopen de laatste twee dagen. Tijdje wakker gelegen en uiteindelijk met kussen onder mijn benen weer in slaap gevallen.
Opstaan, douchen, aankleden, nog wat meer inpakken en voor de laatste keer ontbijten. We zijn ook dit keer weer naar La Provence gegaan. Het waaide echt hard en regende ook wat. Het had blijkbaar de hele nacht goed geregend wat stukken straat stonden blank waardoor het soms een uitdaging was om met droge voeten over te steken. Robbert en ik hadden ons gebruikelijke recept bij La Provence: French breakfast om te delen en ieder chocolade croissant. Eva had dit keer een gesuikerde brioche.

Na het ontbijt terug naar het hotel en de laatste dingen ingepakt, auto weer volgeladen en uitgecheckt. Moesten nog iets meer dan $100 betalen voor het parkeren van onze auto. Bij nader inzien hadden we misschien beter onze auto eerst kunnen inleveren en dan pas inchecken in het hotel. We hebben de auto niet gebruikt in Miami. Maar ja, dan had je weer 2x in de taxi gemoeten met al je zooi...

Na het uitchecken naar de winkel "Out of the Closet" gegaan waar we flink wat spullen hebben achter gelaten. Daarna naar het vliegveld gereden, dat ging gelukkig helemaal goed. Om 12 uur leverde we de auto in, dit ging gelukkig allemaal goed. We krijgen nog een afrekening van de tol die we betaald hebben, dit ging automatisch met een steepjescode op het raam.
Voor $5 een bagagekarretje gehuurd en naar de MIA Mover gelopen, dit is een tram/treinverbinding van de autoverhuur naar het vliegveld. Goed geregeld!
Om 12.45 uur waren we in de vertrekhal bij de Arke balie. Deze ging echter pas om 14.20 uur open, dus we hadden nog even. Voordeel van dat we zo vroeg waren, was dat Eva nog kon genieten van de Halloween entertainment (die was maar tot 13 uur).

De resterende tijd hebben we doorgebracht met winkelen, eten, lange broeken aandoen, etc. Er was genoeg te doen op het vliegveld, dus we hebben ons niet verveeld.
Het inchecken ging wel een beetje apart. Vliegen met ArkeFly is redelijk goedkoop, maar houdt wel in dat je een aantal services erbij moet kopen. Dat hadden we gedaan, ik had alles netjes uitgeprint meegenomen. Je zou verwachten dat zij dit ook in hun systeem hadden staan, maar ik moest met mijn papieren laten zien dat we 3 koffers mee mochten nemen, 3 stoelen op rij 31 gereserveerd hadden en een duo-seat hadden gereserveerd. Een duo-seat betekent dat je de vrije stoel naast je voor 50 euro erbij kunt reserveren. Onder voorbehoud, dat wel. Mocht het vliegtuig vol zitten, dan krijg je een mailtje dat het niet meer kan en krijg je je geld terug. Ik had niets gehoord en ook bij het inchecken zeiden ze, na drie keer onderling te overleggen, dat de duo-seat geregeld was. We zouden dus vier stoelen naast elkaar hebben. Relax, kan Eva lekker liggen!

Daarna door de paspoortcontrole en naar de gate gelopen. Hier moesten we nog een uurtje wachten voordat we konden boarden om 16.45 uur. Wachten ging prima. Eva heeft gesprongen, gedanst, gespeeld, etc. Het boarden was wel apart. Bij de meeste vliegmaatschappijen mogen ouders met kleine kinderen eerst boarden, bij Arke worden er geen uitzonderingen gemaakt. Uiteindelijk waren wij zelfs de allerlaatste die aan boord kwamen :-) In Argentinie met KLM waren we de allereerste!

 

Tsja, en toen zat er een man op onze duo-seat, met een boardingspas waarop ook stond dat die stoel voor hem was... Ik naar de purser/steward (hoe noem je zo'n mannelijke stewardess?) Die ging weer iemand anders halen en deze man vertelde me dat er een fout is gemaakt in Orlando waar het vliegtuig vandaan kwam, dat deze man een geldig stoelbewijs had en dat er geen andere vier stoelen naast elkaar vrij waren. Ik wilde sowieso geen andere stoelen, wij hadden midden voor gereserveerd zodat je heel veel beenruimte heb. Ik vond het onzin wat hij zei en vroeg dan ook waarom die man niet ergens anders kon gaan zitten. De steward keek me echt zo aan van: "owja, dat kan ook!".. Momentje. Tijdje later komt hij weer terug en begint met de man een gesprek om hem te overtuigen anders te gaan zitten. Uiteindelijk heeft de man een upgrade naar rij 7 gehad, en hadden wij onze vier stoelen. Hehe.

De vlucht ging verder goed. We kregen nog wat te eten en hebben alledrie wat tv gekeken. We hebben ook geprobeerd Eva rond 21 uur te laten slapen. We zouden namelijk om voor ons 3 uur aankomen, dus zou wel goed zijn als zij een paar uur zou slapen. Maar mevrouw had geen zin, dus uiteindelijk heeft ze nog wat tv gekeken. Ze was helemaal hyper! Om 23 uur vertelde ze dat ze moe was en wilde slapen :-) Ze heeft uiteindelijk 3 uur geslapen. Robbert en ik allebei niet. Ik sliep bijna, toen de peuter achter me wakker werd en heel hard begon te huilen. Beetje jammer.

Een uur eerder, om 8 uur NL tijd landden we al op Schiphol, op de polderbaan, dus we konden nog 20 minuten rijden naar de gate. Daar moesten we nog wachten tot de gate vrij was, dus uiteindelijk stapten we nog pas om 8.45 uur ofzo uit het vliegtuig. Het was erg druk op Schiphol (herfstvakantie). Ook bij de paspoortcontrole was het erg druk en hebben we 20 minuten in de rij gestaan. Daarna nog een heel eind naar de bagageband gelopen, waardoor onze bagage er al op lag.

Pascal stond ons al op een illegale plek erg dichtbij op te wachten, wat een service!! Rond 10.30 uur waren we weer in Amersfoort en hebben we nog even koffie gedronken met Pascal. Eva stormde meteen naar haar ijsjes-maken-van-klei. Ze heeft verder de hele zaterdag met al haar speelgoed gespeeld, echt leuk om te zien.
Om 11 uur hebben we snel boodschappen gedaan, maar midden in de AH crashte ik ook echt. Pfft. Ik heb vervolgens van 13 tot 15 uur op bed geslapen. Eva wilden niet slapen, die heeft beneden gespeeld en Robbert heeft op de bank gedut. Om 19.45 uur stortte Eva uit het niets in. Het ene moment was ze nog aan het spelen, het volgende moment begon ze te huilen dat ze naar bed wilde. Ze heeft vervolgens van 20 uur tot 9.15 uur nieuwe tijd (14 uur!!) aan een stuk geslapen. Wij zijn om 22 uur gaan slapen. Robbert heeft ook tot 9.15 uur geslapen. Ik was om 2 uur al wakker en heb tot 6 uur wakker gelegen. Daarna gelukkig nog wat geslapen.

En nu, maandag, hebben we alledrie een goede nacht gehad en is Eva naar school en Robbert naar zijn werk. Ik hoef donderdag pas te beginnen, heerlijk. Vandaag de laatste wasjes en laatste koffer leegruimen. En het blog bijwerken :-)

Iedereen bedankt voor het meelezen. Het viel niet altijd mee om 's avonds nog een blog te schrijven, je bent er toch al snel een uur mee bezig. Maar ik vind het nu al ontzettend leuk om terug te lezen wat we gedaan hebben. We hebben het echt fantastisch gehad en super genoten van alles! Het was een geweldige reis om samen te maken!

Miami Children's Museum

Om ons vast te laten wennen aan het Nederlandse weer, werden we vanochtend wakker met regen. Gelukkig niet heel vroeg, om 8 uur waren Robbert en ik wakker. Eva was blijkbaar zo uitgeput, die sliep nog. Rond 8.15 uur werd ze even wakker, maar deed na een paar opmerkingen weer haar ogen dicht J
Heel rustig aangekleed en gedoucht, ook vast een klein beetje ingepakt. Rond 10.00 uur waren we bij La Provence, dezelfde Franse bakkerij als gister. Het regende ook niet meer heel hard gelukkig.

We hadden wat minder eten dan gister besteld en het was nog steeds genoeg en erg lekker: Stokbrood met jam, chocolade croissants, koffie, jus d’orange en yoghurt met rode vruchten en muesli voor Eva. Ook weer gebruik gemaakt van het internet en ons blog online gezet.

Na het ontbijt zijn we naar “Out of the Closet” gelopen, een tweedehands winkel ongeveer 8 blokken verder. Zij zamelen ook spullen voor de verkoop in, hun ‘winst’ gaat naar HIV patiënten. We hebben een aantal spullen die we niet mee kunnen nemen, maar waarvan het wel zonde is om ze weg te gooien: autokinderstoel, koelbox, glazen, etc. Even met de meneer van de winkel overlegd en morgen kunnen we ze langs komen brengen.

Daarna naar een wat drukkere straat gelopen zodat we een taxi konden nemen naar het Miami Children’s Museum. Hier kochten we rond 11.30 uur ons toegangsbewijs, Yeaah, Eva was gratis vandaag. Fijn, scheelt weer $18. Eva vond het museum erg leuk, er was ook een Dora and Diego expositie en een Haunted House! Dat laatste was gelukkig niet te eng, en ze is er dapper met ons door heen gelopen! Verder heeft ze eigenlijk tot 15.30 uur overal mee gespeeld. Het was een leuk museum, maar niet zo mooi als het Kinder museum in Buenos Aires.
Om 15.30 uur werd er nog gedanst, al was het niet heel speciaal. Eva had het na 1,5 liedje ook wel gehad.

Eenmaal buiten moesten we even wachten op de taxi die we hadden laten komen, maar rond 16.30 uur waren we weer in het hotel. Volgens mij is het de hele tijd gewoon droog gebleven. Robbert en Eva gingen zwemmen, maar toen Eva net haar badpak aan had begon het heel hard te regenen. Het was ook wel wat kouder vandaag, veel wind. Eva wilde toch naar het zwembad, en Robbert ging met haar mee. Ik bleef op de hotelkamer, ik had echt last van mijn benen en bekken. Een half uurtje later kwamen Eva en Robbert alweer terug, het was toch wel een beetje koud met die harde wind.

Nog even uitgerust op de kamer en rond 18.30 uur zijn we naar Espanola Way gelopen waar allerlei leuke restaurantjes aanzitten. Hier hebben we heerlijk tapas gegeten bij Tapas &Tinto. Toch fijn dat je hier in Miami ook ander eten dan alleen Amerikaans eten kunt krijgen ;-)
Met zijn drietjes hebben we 4 lekkere tapas gegeten: verschillende soorten rauwe ham, croquettes (ham, vis en spinazie), gegrilde groenten, en een tortilla espanola.

Het toetje hebben we bij MacDonalds gehaald. Twee dagen geleden hadden we voor $15 ijs bij Haagen-Dazs op Ocean Drive, vandaag voor $5 bij de Mac ;-) Nog even gebruik gemaakt van de wifi. Hier hing trouwens een bordje dat je maar 30 minuten mag blijven zitten, heb ik in Nederland nooit gezien (al kom ik daar ook nooit bij de Mac, maar toch).

Eenmaal op de hotelkamer vast wat dingen ingepakt. Alles lijkt te passen, al moeten alle irritante dingen (schoenen, flessen deo, shampoo, etc en toilettassen) nog ingepakt worden. We zitten ook nog ruim onder het maximaal toegestane gewicht.
We hoeven pas om 12 uur uit te checken morgen en gaan dan eerst naar de winkel onze spullen droppen. Daarna maar vast de auto terug brengen en dan rustig aan naar het vliegtuig. We vliegen om 17.30 uur (Miami tijd) en zijn rond 9.15 uur zaterdagochtend weer in Nederland. Pascal verwelkomt ons op Schiphol! J
Krijg er wel beetje buikpijn van dat onze reis er dan toch echt op zit. Maanden naar toegeleefd, vervolgens drie weken geweldig genoten en dan is het nu over L Gelukkig hebben we het blog nog om het allemaal terug te kunnen lezen!

Mijn volgende blog zal vanuit Nederland zijn, van het weekend zal ik ook ergens de laatste foto’s er op zetten.

Hop on, hop off!

Nadat we weer rond 7.30 uur zijn opgestaan, hebben gedoucht en aangekleed, zijn we gaan ontbijten in de French Bakery ongeveer drie blokken verder. Het was er best druk, maar het eten was dan ook erg lekker. Een keer een redelijk ‘normaal’  ontbijt! Stokbrood, koffie, jus d’orange, chocolade-broodjes en voor Eva yogho met een chocolade-noten muffin.

De porties waren Amerikaans en niet Frans, morgen maar even de helft minder bestellen ;-) Wifi werkt hier wel erg snel, dus meteen maar ons blog geupload! Ik was wel even behoorlijk ontdaan door een vrouw (volgens mij was ze Engels) een tafel naast ons. Haar ontbijt kwam blijkbaar niet snel genoeg, waardoor ze het nodig vond om op de tafel te gaan slaan en te roepen: “More Breakfast!” toen de serveerster voorbij kwam lopen. Echt schandalig. Ik heb nog pijn in mijn kaken van het lief lachen naar de serveerster om te overcompenseren.

Na het ontbijt via het park naar Ocean Drive gelopen om daar kaartjes te kopen voor de hop on/hop off tour. Echt bizar hoeveel zwervers er in het park lagen, behoorlijk contrast met naastgelegen Ocean Drive waar de BMW’s, lambourgini’s, Bugatti’s en Porsche’s geen uitzondering zijn.

Maar goed, de kaartjes gekocht. Financiele meevaller, Eva rijdt gratis mee. Mag ook wel, wij betalen $90. Om 11 uur stapte we in voor de eerste hop on/ hop off bus die door South Beach en Ocean Drive reed. Eva vond het weer fantastisch, net als in Buenos Aires (vooral de snelweg vond ze gaaf) en ging telefoneren met de oordopjes ;-) Deel van de tour hadden we zelf al gelopen, maar het was wel bizar om langs de enorme jachten, en eilanden met huizen tussen de 10 – 15 miljoen dollar te rijden. O.a. Enrique Iglesias en Usher hebben hier een (vakantie) optrekje. We kwamen ook langs Miami Inc. – de tattoo shop van tv – maar we keken net de verkeerde kant op. (sorry Marieke) De gids was zelf behoorljik irritant. Geloof dat ie liever stand-up comediant had willen worden, maar snap ook waarom ie niet doorgebroken is ;-)

Op het vastenland overgestapt op een andere bus met een betere gids. Allereerst door downtown Miami met zijn indrukwekkende skyline (derde plaats van de USA qua grootte, na Manhattan en Chicago). Toen naar Coconut Grove met o.a. zijn dure winkels en vervolgens naar Coral Gables. Erg mooie wijk met prijzige (paar miljoen dollar) huizen. De gebouwen in deze wijk zijn allemaal in spaanse stijl. Er is een strenge controle op de bouwstijl, je dakpannen en huis moet een bepaalde kleur hebben. Beetje overdreven, maar wel erg mooi om te zien. Daarna reden we langzaam Little Havanna binnen. Weer een hele andere wijk, met zuid-amerikaanse restaurants en winkels, muurschilderingen en overal een gekleurde haan bij het restaurant/hoek van de straat. We hebben even gemist wat ook weer de betekenis van de haan is, maar zal wel symbool staan voor Cuba o.i.d. Beetje jammer dat HET domino-plein momenteel verbouwd wordt waardoor mijn foto niet echt gelukt is. Verder hadden we ons meer van Little Havanna voorgesteld, maar goed, we reden ook over de hoofdweg en zijn niet off gehopt (moeie benen van al het lopen van gisteren). Na little Havanna kwamen we weer in Downtown en zijn we weer op de bus naar de beach gehopt.

Terug bij ons opstappunt, drie uur later om 14 uur, zijn we weer uitgestapt en zijn we bij een Oosterse snackbar gaan eten. Helaas hadden ze de helft van de menukaart niet, maar uiteindelijk erg lekkere Falafel en Babaganoush gegeten. Eva was moe en wilde slapen, dus zijn we maar gaan lopen zodat zij in de wandelwagen kon gaan slapen. We kwamen per ongeluk bij een rustige winkelstraat uit, Lincoln Road Mall. Eva sliep inmiddels dus wij konden rustig rondlopen. Bizar overigens, hoe koud de airconditioning staat in de winkel, je krijgt het gewoon koud als je voorbij loopt. Niets gekocht. Doel was om uiteindelijk naar het Holocaust Memorial te lopen, waren we ook langsgereden met de bus, maar we wilden het nog wat dichterbij zien. Inmiddels was Eva ook wakker. Een enorm indrukwekkend monument (grote vuist met volwassenen en kinderen die er tegen op proberen te klimmen. Er omheen ook allemaal wanhopige mensen, zeker de vele namen erbij maken het nog indringender. Eva was ook erg onder de indruk. We hebben haar proberen uit te leggen waarvoor het monument was, ze heeft er nog zeker 30 minuten over nagepraat en vragen over gesteld. Inmiddels begon het ook te regenen, Eva dacht dat het de tranen van alle mensen op het beeld waren.

Daarna naar het hotel gelopen. Ik had inmiddels behoorlijke last van mijn voeten en ook mijn bekken begon te protesteren. Ik ben even op bed gaan liggen en Robbert is met Eva een uurtje in de regen gaan zwemmen.

Rond half 7 zijn we naar een Cubaans Restaurant op Lincoln Road Mall gelopen, Havanna 1957. We hadden dit restaurant vanmiddag al gezien en het leek ons wel wat. Happy Hour, dus Robbert aan de Mojito! Gelukkig hadden ze soep op de kaart, daar heb ik erg veel trek in de laatste tijd ;-) Eva had heel verrassend de kipvingers met friet. Helaas is er gewoon niet veel keuze in het kindermenu, maar gelukkig eet ze wel wat van ons mee. Robbert nam de specialiteit van het huis: gebraden kip met rijst, gebakken banaan en zwarte bonen. Ik had de kippensoep met Cubaanse Croquetten (ham, kaas en kip). Het smaakte ons allemaal erg goed, echt een leuk restaurantje! Waarschijnlijk niet heel authentiek, maar ja, dan hadden we in Little Havanna moeten gaan eten.

 

Daarna nog steeds door de regen naar het hotel gelopen en Eva om 21 uur op bed gelegd. Helaas nog steeds belabberd internet, maar gelukkig betalen we er niet meer voor. Voor morgen, onze laatste echte dag in Miami en in Florida, zijn de weersvoorspellingen erg slecht. Dat wordt waarschijnlijk een museum dus.

Welcome to Miami...!

Eva maakte ons weer rond 7.15 uur wakker. Vandaag gaat de reis weer verder. Douchen, aankleden, ontbijten bij het hotel en om 9.30 uur checken we uit. Op naar Miami! We beginnen meteen te zingen in de auto: “Welcome to Miami!” ;-)
Het is ongeveer 1 uur en 45 minuten rijden en daarom besluiten we halverwege om 10.30 uur bij de Florida Keys Outlet Mall een pauze in te lassen. We hebben uiteraard wat gekocht:3 shirtjes, een rokje en maillot voor Eva, twee truien voor Robbert, Nike Air Max voor Ome Mingus en voor ons alle drie nieuwe onderbroeken zodat ik niet meer hoef te wassen ;-) Er was een Toys R Us outlet waar Robbert uiteraard heen moest en Eva een mini Elsa (Frozen) heeft gekregen.
De Maill heeft jammer genoeg wel zijn beste tijd gehad, veel winkels waren leeg, gesloten, en ook op de foodcourt was de helft dicht. We hebben nog wel kunnen lunchen: pizza en kippensoep!
Helaas was de binnenspeeltuin sinds afgelopen zondag ook gesloten en regende het waardoor Eva niet buiten kon spelen.

Om half 2 zaten we weer in de auto naar Miami, in de regen. Het rijden ging goed, maar de laatste mijl voor en met name in Miami was het wel erg druk en chaotisch. Beetje jammer ook om met regen Miami binnen te moeten rijden, we hadden daar toch wat zonnigere verwachtingen van J
Maar eenmaal uit de auto voor het hotel (Dorchester Hotel) was het zo goed als droog, stelletje bofkonten!!! Het hotel ligt net een straat achter Ocean Drive, the place to be op Miami Beach. Prima locatie.

Onze kamer was al klaar, dus we mochten meteen naar de eerste verdieping. Helaas was de lift vandaag in onderhoud en moest Robbert met een lobby-guy de koffers naar boven sjouwen. De kamer is niet groot en staat nu – omdat we al onze losse tasjes moeten terugbrengen naar drie koffers – bomvol. Ik kan daar heel kriegel van worden, en besloot dat we maar meteen moesten gaan.

We hebben van 15.00– 20.30 uur rond gelopen op Miami Beach, door South Beach (winkels) en over Ocean Drive (boulevard met hotels en restaurants en mensen met veel geld). Veel gebouwen in Art Deco stijl en veel dure auto’s, net wat we verwacht hadden van Miami Beach! Wat ons verder op viel is dat er veel zwervers zijn en dat men veel bezig is met onderhoud aan wegen en gebouwen.

Rond 18.30 uur zijn we gaan eten bij Diner 11th Street. Zoals het hoort in een diner hebben we alle drie een milkshake besteld: Eva de aardbeien, Robbert de Carrot Cake (waar serieus een stuk Carrot Cake ingaat) en ik de Vanille. Ze waren super lekker, al kreeg Robbert de zijne met geen mogelijkheid op. Arme jongen!

Als avondeten had Robbert de Home Style Turkey Roast, Eva Tilapia met mashed potatoes en ik een croque Madame. Geloof dat Robbert door het eten en de milkshake voor de resterende dagen genoeg calorieën heeft binnengekregen ;-)

Na het eten zijn we rustig teruggelopen naar het hotel en hebben we voor $15 wifi toegang gekocht. Deze hebben we na een half uur ook weer van onze rekening laten halen. Waardeloze verbinding! Het plan is om morgen bij de Starbucks o.i.d. het blog op te loaden en de foto’s maar thuis te doen.